Μια ενδιαφέρουσα μελέτη που ονομάζεται, 揗 alignant μεσοθηλίωμα. Κυτταρολογικό 75 περιπτώσεις δει σε μια κοινότητα New Jersey hospital.?By τριόλης JH, Conston AS, Chandler SV. Acta Cytol. 1984 Ιαν-Φεβρ? 28 (1): 37-45. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract – Εβδομήντα-πέντε περιπτώσεις διάχυτη υπεζωκοτική ή /και περιτοναϊκή κακόηθες μεσοθηλίωμα (73 υγρά κοιλότητα του σώματος και 2 του προστίμου αναρροφήσεις βελόνα) μελετήθηκαν με κυτταρολογική μεθόδους. Από τις τρεις μεγάλες ιστολογική ποικιλίες του μεσοθηλιώματος (επιθηλιοειδή, ινώδη και μικτά, ή διφασική), τα επιθηλιοειδή και διφασικό τύπους σχετίστηκαν με τέσσερα cytomorphologic χαρακτηριστικά χρήσιμα στην διαγνωστική αξιολόγηση: (1) η παρουσία των ανώμαλων κυττάρων, προφανώς μεσοθήλια, (2 ) πυρήνες με λεπτές κακοήθη χαρακτηριστικά, (3) η παρουσία των κυττάρων που δείχνουν μεταβατικές μορφές από την κανονική σε ανώμαλη στο ίδιο δείγμα και (4) την παρουσία μεγάλων θραυσμάτων ιστού. Τα ινώδη μεσοθηλιώματος παρουσιάζονται κυτταρολογικά ως σαρκωματώδεις νεοπλάσματα. Τρεις ιστοχημικές αντιδράσεις βρέθηκαν να είναι πολύτιμες προσθήκες στη διάγνωση στη διαφοροποίηση των πρωτογενών κακοηθειών των ορωδών μεμβρανών από μεταστατικούς καρκίνους. Αυτοί οι λεκέδες ήταν η περιοδική οξύ-Schiff, με και χωρίς διαστάσης πέψη, το μπλε της Αλσατίας, με και χωρίς πέψη υαλουρονιδάση, και ο Van Gieson. Η ιστοχημεία ήταν διαγνωστικά χρήσιμη σε 42% των περιπτώσεων στις οποίες η cytomorphologic εντύπωση ήταν αβέβαιη ή διφορούμενα? υπηρέτησε ως ένα πρόσθετο επιβεβαιωτική εύρημα στο 64% του κυτταρολογικά διαγνώσιμη mesotheliomas.?br /> Μια άλλη ενδιαφέρουσα μελέτη που ονομάζεται, 揢 se των καρκινικών δεικτών για την διαφορική διάγνωση του μεσοθηλιώματος και δευτεροβάθμιας υπεζωκότα κακοήθειες – Κλινικής Βιοχημείας Τόμος 33, Τεύχος 5, ; Ιουλίου 2000, σελίδες 405-410 από τον C. Fuhrman, JC Duche, Γ Chouaid, Ι Abd Alsamad, Κ Atassi, Ι Monnet, JP Tillement και Β Housset Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract – στόχος Μελέτη: ο σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμήσει την αξία διάγνωση των καρκινικών δεικτών για διαφορική διάγνωση μεταξύ μεσοθηλιώματος και άλλων υπεζωκότα όγκων. Σχεδιασμός και μέθοδοι: Προοπτική μελέτη των 85 ασθενών που φοιτούν στο νοσοκομείο μας με κακοήθη πλευριτική συλλογή. Η διαγνωστική προσέγγιση εμπλέκεται ρουτίνα pleurocentesis ακολουθείται από υπεζωκότα βελόνα. Όταν δεν επετεύχθη ακριβής διάγνωση, έγινε θωρακοσκόπηση με υπεζωκότα βιοψίες. Καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο (CEA), το υαλουρονικό οξύ, το αντιγόνο πολυπεπτίδιο ιστού και Cyfra 21 προς 1 μετρήθηκαν στον ορό και πλευριτικό υγρό. Αποτελέσματα: Με τη χρήση του δέκτη χαρακτηριστικά λειτουργίας καμπύλες και η περιοχή κάτω από τις καμπύλες, τα καλύτερα διαγνωστικά χαρακτηριστικά ελήφθησαν με υπεζωκότα και ορό συγκεντρώσεις CEA. Η περιοχή κάτω από την καμπύλη ήταν μεγαλύτερη για υπεζωκότα ACE από ό, τι για το ACE του ορού. Η ευαισθησία και η ειδικότητα του υπεζωκότα επίπεδο CEA άνω των 3 ng /mL για τον αποκλεισμό της διάγνωσης του μεσοθηλιώματος ήταν 100% και 77%, respectively.Conclusion: Ένα επίπεδο CEA πάνω από 3 ng /mL σε πλευριτικό υγρό εξαλειφθεί η διάγνωση του μεσοθηλιώματος, ενώ οι άλλοι δείκτες δεν ήταν αρκετά διακριτική. Ωστόσο, παρά την αρνητική προγνωστική αξία 100% σε μια αποκοπής των 3 ng /mL, CEA δοκιμασία στο πλευριτικό υγρό αποφεύγει μόνο ένα μικρό αριθμό των διαγνωστικών thoracoscopies.?br /> Μια άλλη ενδιαφέρουσα μελέτη που ονομάζεται, 揈 Xtra-υπεζωκότα pneumonectomy για κακοήθη μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα: οι κίνδυνοι της χημειοθεραπείας εφόδου, δεξιάς διαδικασίες και παρατεταμένη επιχειρήσεις από τον Duncan J. Stewarta, Αντόνιο E. Martin-Ucara, John G. Edwardsa, Kevin Westb και David A. Wallera – European Journal of Cardio -Thoracic Χειρουργική; Τόμος 27, Τεύχος 3, Μάρτιος 2005, σελίδες 373-378. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract – Στόχος: Με αυξανόμενη συχνότητα του κακοήθους μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα και ανανεωμένο ενδιαφέρον για ριζική χειρουργική επέμβαση ως θεραπευτική επιλογή, έχουμε εξετάσει την εμπειρία μας των εξω-υπεζωκότα πνευμονεκτομής, για να τεκμηριώσει τη συχνότητα και τη διαχείριση του περι- της επιπλοκές. Μέθοδοι: Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας προοπτικά τέθηκε δεδομένα που περιέχονται μέσα στο νομαρχιακό βάση δεδομένων, με πρόσθετες πληροφορίες από την αναδρομική αναθεώρηση περίπτωση σημείωμα. Οι λεπτομέρειες των κριτηρίων ασθενή επιλογής και λειτουργικές τροποποιήσεις περιλαμβάνονται. Αποτελέσματα: Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 59 μηνών, εκτός του υπεζωκότα pneumonectomy πραγματοποιήθηκε σε 74 ασθενείς (66 άνδρες? 8 γυναίκες? Διάμεση ηλικία 57 χρόνων). Δεκαπέντε ασθενείς (20%) έλαβαν σισπλατίνη διπλή χημειοθεραπεία εφόδου. Η πλειοψηφία (80%) των ασθενών είχαν επιθηλιακών όγκων και το 85% των ασθενών είχαν νόσο στο Διεθνές μεσοθηλιώματος Interest Group στάδια ΙΙΙ και IV. Η θνησιμότητα μετεγχειρητική 30 ημέρες ήταν 6.75% (πέντε ασθενείς) και σημαντική νοσηρότητα καταγράφηκε σε 47 ασθενείς (63%). Σημαντικές επιπλοκές περιλαμβάνονται αυτές των τεχνικών προέλευσης (διαφραγματική μπάλωμα διάνοιξη 8,1%? Χυλοθώρακας 6,7%? Ενδο-θώρακα αιμορραγία 6,7%? Βρογχοπλευριτικά συρίγγιο 6,7%), καρδιαγγειακής νοσηρότητας (κολπική μαρμαρυγή 17,5%? Μεσοθωρακίου στροφή με υποξεία επιπωματισμού 10,8%? Ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας 4%? πνευμονική εμβολή 2,7%) και της αναπνευστικής νοσηρότητας (πνευμονία 10,8%? οξεία πνευμονική βλάβη 8,1%). Εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας απαιτήθηκε σε 19 ασθενείς (26%). Μονοπαραγοντική ανάλυση προσδιόρισε την επίπτωση της οξείας πνευμονικής βλάβης και του μεσοθωρακίου στροφή να σχετίζεται σημαντικά με χημειοθεραπεία εφόδου (P = 0,005 και 0,014, αντίστοιχα). Εκτός από αυτό, πλαγίωσης λειτουργίας επηρεάζεται αναπνευστικής νοσηρότητα (Ρ = 0,018) και την εισαγωγή προς εντατικής θεραπείας (Ρ = 0,025). Τέλος, η παρατεταμένη εργασίες (μεγαλύτερη από τη διάμεση τιμή) έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο τεχνικών (Ρ = 0,018) και γαστρεντερικά (Ρ = 0,023) επιπλοκές. Συμπεράσματα: Extra-υπεζωκότα pneumonectomy συνδέεται με υψηλό ποσοστό νοσηρότητας, αλλά ένα αποδεκτό ποσοστό θνησιμότητας μπορεί να επιτευχθεί με την αύξηση του περι-εγχειρητική εμπειρία. Χειρουργική επέμβαση μετά από χημειοθεραπεία εφόδου απαιτεί επιπλέον επαγρύπνηση για την ανάπτυξη των μετεγχειρητικών αναπνευστικών επιπλοκών.? /P>